Bu üç yıl… Kimi zaman kalplerimizin en derin yerinde iz bırakan kırgınlıklarla doluydu. Çok üzdük birbirimizi, çok ağladık. Kimi zaman kelimeler yetmedi anlatmaya, kimi zaman suskunluklarımızla kırdık birbirimizi. Aramızdaki mesafe yetmezmiş gibi, yüreklerimizde de zaman zaman uzaklıklar oldu. Ama ne olursa olsun, hangi yol bizi yormuş olursa olsun, hangi cümle canımızı acıtmış olursa olsun… biz birbirimizden vazgeçmedik. Çünkü biz, her şeye rağmen birbirimizi sevmeyi seçtik.

Eğer hayat seni önüme rastgele çıkarmasaydı… Muhtemelen her şeyden habersiz, ruhumun varlığını bile unutarak yaşamaya devam edecektim. Ama sen geldin… ve bana bu dünyada bambaşka bir hayatın mümkün olduğunu gösterdin. Yalnızca kalbimle değil, ruhumla da var olduğumu hissettirdin. En zorlu zamanlarda bile bana nefes olan şey, senin varlığındı. Şunu hiç unutma: o güzel gözlerine bir ömür boyunca hiç sıkılmadan, ilk günkü hayranlıkla bakabilirim. Çünkü sen, benim sadece sevgilim değil… aynı zamanda hayatımın anlamısın.